______pozwólmy wspomnieniom dzieciństwa______


____________znów zobaczyć świat______________

________by i nasze dzieci poznały ich czar_________

20 lutego 2014

"O JASIU ŚPIOCHU I ZGUBIONYM CZASIE" Wojciech Próchniewicz, Stasys Eidrigevicius


Kto nie lubi spać i odpoczywać. Jaś to kochał ponad miarę. Miał marzenie by nie było czasu, godzin, kalendarza, terminów, szkoły i innych obowiązków. Pewnego dnia budzi się zmęczony i głodny. Ale nie ma żadnego odmierzania czasu, nikt nie wiem co to za dzień, miesiąc, rok. Mama jest siwiuteńka, Jaś brodaty. Raz noc, raz dzień, ludzie to starzeją się, to młodnieją. Nikt nie ma nad tym kontroli. Czy nauczył się doceniać upływ czasu  i szanować jego reguły? Niepokojące ilustracje pobudzają do zastanowienia. Czy oby na pewno spełnienie każdego marzenia da nam szczęście? Warto trochę dłużej się im przyjrzeć.



"Pewien Jaś długo spać bardzo lubił,
A na dodatek wciąż się tym chlubił.
- Spanie - powiedział - długie, jest zdrowe,
A przy tym sny siema kolorowe!
Więc sypiam w nocy i w dzień czasami,
Przerwy przesypiam między lekcjami.
Cóż, że siespóźniam do szkoły często?
Ja walkę we  śnietoczę zwycięską
Z rycerzem, zbójem lub Indianinem,
Który to zwykle z rąk moich ginie.
Latam w balonie oraz w rakiecie,
We śnie mym zima jest zawsze w lecie,
A lato w zimie. Dzień bywa nocą.


Więc pytam: po co się budzić? Po co?
Bo gdy siębudzę o siódmej rano,
Muszę się spierać ze swoją mamą,
Gdyż mi zepsuła znów sen ciekawy
Tylko dla jakiejś bułki i kawy!
I że już wkrótce ósma godzina,
I wnet się w szkole lekcja zaczyna!


Krajowa Agencja Wydawnicza, Lublin 1985



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz